اولین انسان هایی که از آفریقا خارج شدند، که بودند؟ - چاپار بلاگ

به گزارش خبرنگاران به نقل از rahnamato، فرضیه کلاسیک خارج از آفریقا نشان می دهد که هوموساپینس (انسان خردمند) از دودمان معینی از انسان اولیه تکامل یافته که حدود 150000 سال پیش تکامل یافته و سپس در اروپا و فراتر از آن توسعه یافته است. با این وجود، داستان دیگری وجود دارد. نتیجه یک مطالعه ژنومی که به وسیله محققان دانشگاه مک گیل و دانشگاه کالیفرنیا - دیویس صورت گرفته نشان می دهد که تاریخچه خانوادگی ما یک خط مستقیم نیست که از میان جمعیتی که به آرامی در حال تغییر بوده قابل ردیابی باشد بلکه شبکه ای است که خانواده های متنوعی را در سراسر قاره آفریقا به یکدیگر متصل می نماید. یافته های آن مطالعه از یک فرضیه چند منطقه ای حمایت می نمایند که استدلال آن مبتنی بر این فرض است که پیش از آن که گونه ما آفریقا را به مقصد اروپا ترک کند جریان ژنی پیوسته بین حداقل دو جمعیت مختلف وجود داشته است.

برنا هن متخصص ژنتیک جمعیت از دانشگاه کالیفرنیا دیویس می گوید:در برهه های زمانی مختلف افرادی که مدل کلاسیک یک خاستگاه برای انسان های خردمند را پذیرفتند این ایده را مطرح کردند که انسان ها برای اولین بار در شرق یا جنوب آفریقا ظاهر شدند. با این وجود، تطبیق این نظریه ها با فسیل های محدود و سوابق باستان شناختی اشغال انسان از مکان هایی مانند مراکش، اتیوپی و آفریقای جنوبی که نشان می دهد انسان های خردمند دست کم 300 هزار سال پیش در سراسر آن قاره زندگی می کردند کار دشواری بوده است.

قدیمی ترین فسیل های موجود در آفریقا که شبیه گونه های ما هستند در مراکش، اتیوپی و جنوب آفریقا یافت شدند. با این وجود، معین نیست که کدام یک از این منطقه ها میزبان مهد واقعی نوع بشر بوده است. بعضی از محققان استدلال می نمایند که این بدان خاطر است که ما در خصوص منشاء انسانی خود دچار تصور اشباهی بوده ایم. شاید ساقه گونه ما در واقع رشته ای از شاخه ها باشد که هنگام مهاجرت و مخلوط شدن گروهی از جمعیت های همزیست ایجاد شده باشد.

به نظر می رسد داده های ژنتیکی از این ایده پشتیبانی می نماید. با مقایسه ژنوم 290 انسان امروزی در آفریقای جنوبی، سیرالئون، اتیوپی و اوراسیا محققان شواهدی از جریان ژنی بالا بین اجداد آنان در شرق و غرب آفریقا یافتند. شواهد داده های ژنتیکی از افراد بریتانیایی جریان ژنی بازگشت به آفریقا به وسیله تهاجم استعماری و یک ژنوم نئاندرتال باستانی از کرواسی را شامل می شد که به خوبی مورد ارزیابی قرار گرفته بودند تا ژن های نئاندرتال ها را با انسان های خارج از آفریقا ترکیب کند.

تحت یک مدل مهاجرت مداوم دو دودمان اصلی مسئول ژنوم کسانی که امروزه در آفریقا زندگی می نمایند وجود دارند. این دودمان نشان دهنده جمعیت متمایز انسان های اولیه است که در منطقه ها مختلف آفریقا در حدود 400 هزار سال پیش زندگی می کردند.

مدل ها نشان می دهند که پس از تکامل مستقل برای مدت زمان طولانی در طرفین متضاد قاره این دو جمعیت ممکن است با یکدیگر ادغام شده و در نهایت به زیرجمعیت هایی تبدیل شده اند که از 120 هزار سال پیش به جای مانده اند. محققان می گویند: تغییر در شرایط مرطوب و خشک در سراسر قاره آفریقا ممکن است این رویداد های ادغام بین ساقه های واگرا را ترویج نموده باشد.

آنان می گویند این دودمان در هم تنیده می توانست حدود 50000 سال پیش آفریقا را به مقصد اروپا ترک کند. اگرچه این دقیقا همان چیزی نیست که داده های ژنومی نشان می دهند. در مقایسه با ژنوم افراد با اصل و نسب اروپایی مدل ها پیش بینی می نمایند که اولین انسان ها در آفریقا 10000 سال پس از آن به اروپا رفتند. با این وجود، مطالعه اخیر نشان می دهد که ممکن است امواج متعدد مهاجرت از آفریقا به اروپا وجود داشته باشد. با توجه به سوابق اندک فسیلی برای آن برهه زمانی توالی یابی ژنومی به ابزاری باورنکردنی برای دانشمندانی تبدیل شده که مراحل اجداد مان را دوباره دنبال می نمایند. هر چه کارشناسان داده های ژنتیکی بیش تری را بخوانند داستان آنان و ما پیچیده تر می گردد.