اول فکر کنید و بعد صحبت کنید! - چاپار بلاگ

به گزارش خبرنگاران، در زندگی با افرادی برخورد نموده اید که با نحوه صحبت کردنشان، شما را مجذوب خود نموده باشند و احترام متفاوتی برای آن ها قائل باشید؟

بعضی از افراد بر این باور هستند که خوب صحبت کردن، یک ویژگی ذاتی است و گویا به فردی که می تواند با کلام خود در دیگران نفوذ کند، امکان ویژه ای داده شده است و در این میان هم نباید این واقعیت را کتمان کرد که شخصیت اثرگذار و کاریزماتیک دارای ویژگی های متفاوتی است که نتیجه تعامل و ویژگی های فردی اعم از ژنتیک، جسمانی و روانی با شرایط اجتماعی یا محیطی است که در آن پرورش یافته است.

اما نکته قابل توجه این است که ما با یاد دریافت و تمرین می توانیم بسیاری از مهارت ها را به کار بگیریم و حتی در آن مهارت ها توانمند شویم که یکی از این مهارت ها، صحبت کردن است.

رویا نوری جامعه شناس در تبادل نظر با خبرنگاران، در رابطه با آداب صحبت کردن با دیگران اظهار کرد: صحبت کردن با دیگران دارای شرایط و آدابی است که هر فردی باید به آن توجه کند. به طور مثال؛ فرد هنگام تبادل نظر با دیگری باید مراقب باشد تا روی خود را از او برنگرداند و به او پشت نکند و صرفا حول محور خود و علایقش با فرد مقابل صحبت نکند و بیش از این که گوینده باشد سعی کند مخاطب خوبی باشد و از بیان داستان های طولانی و تکراری پرهیز کند و درمورد مسائل بسیار خصوصی خود و روابط عاشقانه اش با دیگری صحبت نکند.

وی بیان نمود: اگر فردی هنگام صحبت کردن با دیگری خمیازه اش گرفت حتما باید دهان خود را ببندد و اگر سیگاری است و یا چیزی در دهان دارد با فرد مقابل صحبت نکند و مراقب باشد در صورت کسی که مخاطبش است سرفه یا عطسه نکند.

نوری با اشاره به راز های یک شخصیت اثرگذار در فرایند صحبت کردن توضیح داد: زمانی که کسی مشغول صحبت کردن است، حواس خود را صرفا به فرد مقابل معطوف کند و باید تلفن همراه خود را کنار بگذارد و همچنین به طور مرتب به صفحه تلفن همراهش نگاه نکند.

وی گفت: گوینده باید به چشم های طرف مقابل خود که مخاطب است نگاه کند و با پرسیدن سوال و یا بیان جملاتی، چون بله می فهمم. به فرد مقابل خود نشان دهد که به مکالمه در حال جریان علاقه مند است و متکلم وحده نباشد و اجازه دهد فرد مقابلش هم صحبت کند.

این جامعه شناس ادامه داد: گوینده نباید وسط حرف فرد مقابل خود بپرد، امّا اگر مجبور شد، کلام او را قطع کند، ابتدا باید مطمئن باشد که دلیل خوبی برای این کار دارد و در این میان، صبر کند جمله فرد مقابل تمام گردد و یا با بلند کردن دست یا نگاه کردن به چشمان فرد متکلم به او بفهماند که قصد قطع کردن صحبت او را دارد و تا جایی که می تواند مودب باشد و به خاطر قطع کردن صحبت فرد مقابل خود از او عذرخواهی کند.

نوری اضافه نمود: قبل از صحبت کردن، به رفتار و زبان بدن مخاطب خود توجه کند تا متوجه گردد آیا تمایلی برای حرف زدن یا ادامه صحبت دارد یا خیر؟! خمیازه کشیدن، برگرداندن نگاه به گوشه و کنار، عقب رفتن و دادن جواب های کوتاه نشان می دهد که طرف مقابل علاقه ای به صحبت کردن با او را ندارد.

وی بیان نمود: گوینده باید واضح و رسا صحبت کند، امّا داد نزند و شمرده صحبت کند و تُن صدای او باید به حدّی باشد که مخاطبش بتواند صدای او را براحتی بشنود بدون این که میزان صدایش باعث ایجاد مزاحمت برای دیگران گردد.

این جامعه شناس در انتها اظهار داشت: افراد نباید زیاده گو باشند و درمورد مسائلی که در مورد آن ها اطلاع ندارند، نظر ندهند و همواره قبل از بیان آن چه در ذهن دارند، خوب فکر نمایند تا دقیق و حساب شده صحبت نمایند و در این صورت، به اندازه و به موقع صحبت کردن بسیار بهتر از زیاده گویی است چرا که به زبان آوردن صحبت های بدن فکر می تواند آن ها را به دردسر بیندازد و بنابراین، باید این موضوع را در خود به عادت تبدیل نمایند که اول فکر کنم بعد حرف بزنم.