چابهار ، بندری شگفت انگیز با منطقه ها دیدنی فراوان - چاپار بلاگ

کوه های مریخی (مینیاتوری)

یکی از چشم نواز ترین نقاط دیدنی بندر چابهار، کوه هایی است به رنگ خاکستری و قرمز که مخروطی شکل به نظر می آیند و تماما پوشیده شده از لایه های رسوبی می باشند و بیشتر به همین دلیل به آن ها، کوه های مریخی گفته می گردد! اما مریخی لقب این جاذبه های خدادادی می باشد در اصل نام آن ها، کوه های مینیاتوری است که به شکل حیرت آوری مجذوب نماینده و دیدنی هستند و در حدفاصل 40 تا 50 کیلومتری بعد از شهر چابهار که به سمت بندر گواتر راه کج کنید؛ می توانید به آن ها دست یابید. توجه داشته باشید مسیر منتهی به کوه های مینیاتوری شهر چابهار خود به تنهایی دارای زیبایی های بی حد و حصری می باشد چرا که در جاده منتهی به این کوه ها، یک طرف آنان واقع شده اند و یک طرف نیز دریا! گفتنی است در این منطقه به علت رسوبی بودن جنس بخش عمده ای از خاک، شما شاهد هیچ گونه پوشش گیاهی انبوهی نخواهید بود.

گِل افشان چابهار

گِل افشان از جاهای دیدنی چابهار نام سه تپه پرتاب گِل همانند فوران آتشفشان در شهر چابهار است که در گذشته هر سه آنان فعال بوده و در حال حاضر تنها یکی از آن ها به پرتاب گِل سرد خاکستری رنگ به بیرون مشغول می باشد آن هم هر دقیقه یک بار! این تپه های گِل افشانی درست میان دشت کهیر و تنگ، در فاصله مکانی 20 کیلومتری از روستای کهیر و البته حدفاصل 10 کیلومتری از چابهار واقع شده اند و قادر هستند محتویات گِلی خود را تا ارتفاعی نظیر 10 و حتی 20 متر نیز به بیرون پرتاب نمایند و در چند ساله گذشته یکی از نقاط دیدنی بندر چابهار تلقی شده است.

تالاب لیپار

از تالاب های خوش چشم انداز ایران و جاهای دیدنی چابهار است که اقلیم زیست انواعی از پرندگان مهاجر نظیر فلامینگوها، طاووسکن، عقاب دشتی، تیهو و حواصیل و غیره می باشد. این تالار که تقریبا 14 کیلومتر مساحت دارد و لقب تالار صورتی را با خود یدک می کشد، در فاصله 15 کیلومتری شهرستان چابهار و در قسمت شرقی آن واقع شده است و بطور دقیق در مسیر ساحلی میان بنادر شهرستان چابهار و گواتر قرار گرفته است. تالاب صورتی ایران از جمه کردن آب های بلاتکلیف پیرامون خود بوجود آمده و به علت نزدیکی به کوه های مریخی شهر چابهار، معمولا با گردشگران زیادی در طول روز روبرو می گردد!

درخت انجیر معابد یا همان درخت مکرزن

انجیر معابد یا همان درخت مکرزن منطقه ها جنوبی ایران در اصل یک نوع از درختان هند شرقی می باشد که تاریخچه ورودش به کشور ما داستان های زیادی را به خود اختصاص داده است و پرداختن به آن در این محال نمی گنجد؛ اما فعلا در همین حد بدانید که جنوب کشور ما پر است از این درختان بزرگ با برگ هایی به شکل کاملا پهن که دارای کرگ ه بان محلی می باشد و در داخل خود نیز یک نوع شیره سفید را پنهان نموده است. میوه این درخت قابل خوردن می باشد و می توان از خواص متعددی که دارد برای انواع مختلفی از بیماری ها و نارسایی های جسمی استفاده کرد. برای تماشای درخت مکرزن که در شهر چابهار به وفور می توان آن را مشاده نمود، شما می توانید به روستای تیس کوپان،کوپان، رمین، لیپار و ماشی مراجعه نمایید.

اسکه های ماهیگیری

اسکله های ماهیگیری شهرستان چابهار زیاد هستند اما شاید برترین از نقاط دیدنی بندر چابهار، برای سر زدن و تماشای کار صید ماهی بوسیله صیادان با تجربه تنها در اسکله های رمین، بریس و تپس مهیا باشد. شایان به ذکر است همه روزه و در تمامی اسکله های بندر چابهار شما می توایند با گروه های صیادی دو تا سه نفره و حتی بیشتر روبرو شوید که یا راهی دریا هستند برای صید و یا از دریا در حال بازگشت می باشند و می توانید با کمی پافشاری در صورت تمایل با یکی از آن ها همراه شوید و از نزدیک با کارشان آشنایی پبدا کنید؛ بعلاوه بد نیست بدانید بازار فروش ماهی و دیگر جانوران آبزی که معمولا بسیار کم هستند در همین اسکله ها برپا می گردد و خدا را شکر با استقبال خوبی هم از سوی مردم همواره همراه بوده است این بازارهای پر رونق بندری!

موزه محلی بندر چابهار

موزه محلی چابهار یکی از همان جاهای دیدنی چابهار که حائز اهمیت می باشد که می توان در آن با آثار برجسته ای که یا از قدیم در این شهر به جای مانده است و یا ساخته دست هنرمندان بومی آن می باشد، رو به رو شوید؛ این موزه در 2 طبقه ساخته شده است و قسمت از آن کماکان دارای سقف چوبی و با تیرچه های آهنی می باشد. مکان فعلی موزه محلی شهرستان چابهار همان ساختمان فرمانداری این شهر بندری می باشد که ساخته شده در عصر قاجار بوده و در حال حاضر به عنوان یک مکان توریستی و گردشگری در اختیار سازمان فرهنگ و ارشاد منطقه قرار گرفته است. گفتنی است این موزه داری وسعتی نزدیک به 650 متر مربع بوده و بر روی بنایی ارتفاع دار به انداز تقریبی 1.5 متر ساخته شده است و دارای تعداد فراوانی اتاق، راهروهای گچی، 3 درب وروی و دیگر موارد مربوطه می باشد.

منطقه حفاظت شده گاندو

منطقه حفاظت شده گاندو مکانی است که در آن تمساح ایرانی ملقب به تمساح پوزه کوتاه در بستر رودخانه باهوکلات زندگی می نماید. رودخانه پر تلاطم باهوکلات یکی دیگر از جاذبه های مجذوب نماینده بند چابهار تلقی می گردد. این منطقه دیدنی در فاصله 90 کیلومتری از قسمت شرقی شهرستان چابهار قرار گرفته است و می توان در آن به تمساحی با میزان 4 متر روبرو شد! توجه داشته باشید این منطقه محافظتی به جز تمساح پوزه کوتاه از حیوانات نارد دیگری همانند گوزن کوهی نیز برخوردار می باشد.

مسجد جامع تیس

و اما فوق العاده ترین بنای تاریخی و مذهبی شهرستان چابهار که مسجد جامعی است به نام تیس! مسجد بزرگ تیس الگوی گرفته از مساجد بزرگ کشورهای هند و پاکستان است البته شاید اول این مسجد بوده و بعد نمونه های مشابهی از آن در بلاد هند و پاکستان به وجود آمده است؛ این مسجد نیز همانند مساجد دیگر کشورهای نام برده شده دارای یک مناره می باشد و تعدادی گنبد قرمز رنگ و سبز رنگ که در کنار وجود درب هایی شیشه کاری شده به صورت در هم و بدون ترتیب موجب به وجود آمدن چشم انداز ای دیدنی برای این بنای شگفت انگیز شده و سبب گشته تا هر کسی که برای بار اول را آن را مشاهده نموده است، کاملا به وجد بیاید.

بندر گواتر

بندر گواتر از جاهای دیدنی چابهار همان جایی است که شما می توانید به جز جزیره زیبای قشم، با پوشش انبوه جنگلی به نام حرا روبرو شوید! در واقع درست در جایی که رود باهوکلات وارد دریای عمان می گردد، جنگل های حرا به چشم می خورند که بطور تقریبی باید آن را پوششی در حوالی خلیج گواتر قلمداد کرد. در میان خشکی های فراوان، درختچه ها و بوته هایی هستند که بکر ترین مکان زندگی خزندگان و پرندگان گوناگون می باشند.